SUATU KETIKA, SATU CERITA (2)
Aku masuk ke kelas sebagaimana yang dijadualkan.
Tarikh : Dah tak ingat dah, tapi dalam tahun 2003.
Masa : 10.45 - 11.45 pagi.
Kelas : Tahun 1.
Subjek : Science.
Topik : Parts of the body.
(Pengajaran dan Pembelajaran dijalankan dalam Bahasa Inggeris - dah di translatekan ke Bahasa Melayu)
Set Induksi :
- Siapa pernah tengok hantu?, atau raksasa?, atau makhluk asing?
- Saya pernah cikgu, makhluk asing - matanya ada tiga.
- Saya pernah terserempak dengan hantu mata satu cikgu.
- Saya pernah tengok raksasa lawan Ultraman, raksasa tu ada 10 biji mata!
- Baiklah, katakanlah kamu dianugerahkan sebiji mata lagi, mana kamu nak letakkan?
- Saya nak letakkan kat dahi cikgu, macam makhluk asing tu.
- Saya nak letak kat belakang kepala - boleh nampak kat belakang.
- Saya nak letak kat atas kepala, kalau cicak berak, saya boleh elak!
- Saya nak letak kat lutut - senang nak kawal bola...
- Saya nak letak kat pipi - bukan sebarang orang boleh cium saya...
- Kat leher..
- Kat dada..
Majoriti murid nak letak kat belakang kepala atas alasan yang berbagai.
- Kalau cikgu, cikgu nak letakkan dihujung jari telunjuk yang kanan, sebab kalau cikgu nak tengok, cikgu halakan sahaja ke arah mana yang cikgu suka. Nak tengok apa murid buat dalam tandas, cikgu letak tangan cikgu kat atas pintu tandas. Nak tengok gigi berlubang - ha, masukkan aje kat dalam mulut. Nak tengok atas, bawah, kiri, kanan atau dalam poket, dalam seluar...ha...tunjuk je dan tengok, mesti nampak punya...
P&P diteruskan dengan jayanya.
4 comments:
tu la bebudak...daya imaginasi setinggi langit...dan kita pula melakar arahnya!
susah jadi cikgu ni ya....
kalau mata tu leh portable atau mobile kan best... mcm cctv tu... hahaha...
salam semua,
Batara Guru,
benar, pandangan mereka tulus - tiada prasangka. kita mengiakan ke jalan yang lurus..
insan_marhaen,
tidak susah jadi guru,
sebab susah saya jadi guru...
dan sentiasa susah..
sila baca entri terkini cikguyiee
di http://acchutrasinggahmeta.blogspot.com/
silbi abigail,
boleh...!
teknologi terkini tak mustahil kan...
Post a Comment